zdrowie intymne

Upławy u mężczyzn – przyczyny i postępowanie

Choć lista czynników, które mogą powodować podrażnienie i wyciek z cewki moczowej jest długa, najczęstszą przyczyną tego objawu są choroby przenoszone drogą płciową. Objaw może wystąpić u mężczyzny w każdym wieku i często towarzyszą mu inne symptomy zapalenia cewki moczowej, w tym pieczenie lub ból podczas oddawania moczu, częstomocz, świąd lub podrażnienie w okolicy ujścia cewki moczowej.

Przyczyny

Wśród czynników, które mogą wywołać podrażnienie i wyciek z cewki moczowej wymienia się:

infekcje;
przyczyny alergiczne (np. uczulenie na proszki, w których prana jest bielizna lub prezerwatywy lateksowe);
ciało obce w cewce moczowej;
guzy zapalne lub nowotworowe;
wady wrodzone cewki moczowej.

Zapalenie cewki moczowej

Najczęstszą przyczyną zapalenia cewki moczowej przebiegającego z wyciekiem patologicznej wydzieliny z członka są infekcje. Najważniejszym czynnikiem ryzyka nabycia infekcji są stosunki seksualne, zwłaszcza z wieloma partnerkami/partnerami.
Tradycyjnie infekcyjne zapalenie cewki moczowej dzieli się na:

rzeżączkowe – wywoływane przez dwoinki rzeżączki;
nierzeżączkowe – występuje częściej niż rzeżączkowe i jest wywołane przez inne bakterie i/lub wirusy – najczęściej przez bakterię Chlamydia trachomatis.

Co zrobić w przypadku wystąpienia dolegliwości?

W przypadku pojawienia się powyższych objawów należy zgłosić się do dermatologa-wenerologa. Nawet gdy objawy ustępują, nie należy rezygnować z wizyty u lekarza, ponieważ infekcja może przebiegać nadal, tyle że w sposób bezobjawowy. Wiąże się to z ryzykiem wystąpienia powikłań oraz przeniesienia zakażenia na partnerkę/partnera seksualnego.

Jak lekarz rozpoznaje przyczynę objawów?

Lekarz rozpoznaje chorobę na podstawie wywiadu, badania pacjenta oraz badań pomocniczych. Podstawowym badaniem uzupełniającym w tym przypadku jest badanie wydzieliny z cewki moczowej. Jeśli wyciek pojawia się co jakiś czas, czasem można uzyskać wydzielinę do badania poprzez uciskanie członka od podstawy ku końcowi – o co możemy zostać poproszeni podczas wizyty u lekarza. Prócz tego, do diagnostyki może być wykorzystywany pierwszy strumień moczu porannego.
Ocena wydzieliny pod mikroskopem pozwala najczęściej na wykluczenie lub potwierdzenie rzeżączkowego zapalenia cewki moczowej. W tym przypadku pod mikroskopem obserwuje się leukocyty (komórki obronne, które nagromadziły się w tym miejscu, by zwalczyć infekcję) oraz dwoinki rzeżączki.
Jeśli pod mikroskopem widać jedynie leukocyty, świadczy to o obecności zapalenia, mimo że często nie udaje się uwidocznić drobnoustroju odpowiedzialnego za ten stan.
W takim przypadku lekarz może zaproponować przeprowadzenie dodatkowych badań lub tzw. leczenie empiryczne (zastosowanie leku, który działa na bakterie najczęściej wywołujące daną chorobę).

Leczenie

Leczenia wymagają przypadki zarówno bezobjawowego jak i objawowego zapalenia cewki moczowej.
Zwykle leczenie rozpoczyna się na podstawie badania pacjenta i oglądania wydzieliny z cewki pod mikroskopem. W przypadku, gdy nie ma możliwości wykonania badań pomocniczych, lekarz może zlecić tzw. leczenie empiryczne – skuteczne wobec najczęstszych drobnoustrojów wywołujących chorobę.

W przypadku podejrzenia nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej najczęściej stosuje się:
Azytromycynę (1g) – 1 dawka doustnie lub Doksycyklinę 100 mg 2 razy dziennie przez 7 dni.
W przypadku podejrzenia rzeżączkowego zapalenia cewki moczowej zalecanym sposobem leczenia jest zastosowanie ceftriaksonu w postaci jednorazowego zastrzyku domięśniowego oraz 2 g azytromycyny doustnie jednorazowo.

W tabeli przedstawiono leki najczęściej stosowane w przypadku zapalenia cewki moczowej męskiej.

*Koszt kuracji może różnić się w zależności od apteki

Nie powinno się podejmować współżycia przez 7 dni od dnia zakończenia leczenia (lub 7 dni od zakończenia partnerki, jeśli stwierdzono u niej zakażenie). Wizyta kontrolna powinna się odbyć po ok. 2 tygodniach od zakończenia leczenia.

Czy konieczne jest badanie i leczenie partnerki/partnera?

Tak. Zaleca się aby partnerka/partner zostali przebadani, a w razie stwierdzenia zakażenia – odpowiednio leczeni. Jeśli u partnerki również występuje infekcja, to nawet gdy wyciek z cewki moczowej męskiej leczony jest prawidłowo, najpewniej objawy za jakiś czas powrócą.
Jeśli u mężczyzny zakażenie cewki moczowej przebiegało z wyciekiem – badaniu powinni być poddani partnerki/partnerzy z którymi odbywał stosunki seksualne w czasie ostatnich 4 tygodni. Gdy zakażenie przebiegało bezobjawowo i było wykryte przypadkowo (np. podczas wykonywania okresowych badań) powyższy okres badania partnerów dotyczy 6 ostatnich miesięcy.

Jak zapobiegać zapaleniu cewki moczowej ?

Ryzyko zapalenia cewki moczowej można zmniejszyć poprzez:

Posiadanie stałej partnerki/partnera, unikanie ryzykownych zachowań seksualnych;
Powstrzymanie się od współżycia, gdy u któregoś z partnerów występują opisane powyżej objawy, do czasu wyjaśnienia ich przyczyny;
Stosowanie prezerwatyw (zmniejszają ryzyko nabycia choroby, lecz nie eliminują go w 100%).

Inne metody antykoncepcji nie chronią przed nabyciem zakażenia.

dermnet.com – Rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej